Zobaczcie państwo: Zaproszenie na Mszę Św. Sponsorzy Historia sztandaru

Uprzejmie i z satysfakcją informujemy, że jesteśmy w posiadaniu sztandaru Stowarzyszenia Własnej Pomocy Katolickich Kucharzy w Krakowie z 1907 roku. Sztandar, o którym mowa ma swoją wartość historyczną. Ukrywany, szczęśliwie przetrwał zawieruchę okupacji i czasy powojenne. Teraz, po tylu latach, (odrestaurowany), nadal jest do dyspozycji spadkobierców mistrzów sztuki kulinarnej, cukierniczej, a także innych pokrewnych zawodów.

Jest rok 1907. W Krakowie powołano do życia Stowarzyszenie Własnej Pomocy Katolickich Kucharzy z siedzibą w tym mieście. Jednym z pierwszych kroków po rozpoczęciu działalności Stowarzyszenia było powołanie komórki organizacyjnej, która miała na celu stworzyć ramy organizacyjne Stowarzyszenia.

Byli w niej bardzo znamienici ludzie znani w szerokich kręgach towarzyskich i kulturalnych Krakowa. Ufundowali oni dla Stowarzyszenia przepiękny, ręcznie haftowany sztandar, na którym z jednej strony na białym tle widnieje scena z WIECZERZY PAŃSKIEJ, HERB KRAKOWA a także napisy Z BOGIEM I OJCZYZNĄ oraz STOWARZYSZENIE WŁASNEJ POMOCY KATOLICKICH KUCHARZY KRAKÓW ROK 1907.

Z drugiej zaś strony na amarantowym tle wyhaftowana jest postać modlącego się św. Idziego patrona kucharzy i ludzi jeść dających oraz wizerunek orła w koronie i rycerza na koniu. W gronie fundatorów znaleźli się ludzie z ówczesnych elit i władz Krakowa. Jednym ze znamienitszych fundatorów był biskup krakowski Jego Ekscelencja Kardynał Stefan Sapiecha.

Z czasem do Krakowskiego Stowarzyszenia zaczęli dołączać mistrzowie sztuki kulinarnej z innych regionów Polski. Był to rok 1918 bezpośrednio po odzyskaniu przez Rzeczpospolitą niepodległości. W okresie międzywojennym umacniano pozycję Stowarzyszenia. Jedną z form działalności Stowarzyszenia było wydawanie opinii o pracy, fachowości a także o postawie etycznej kucharzy i kuchmistrzów.

Stowarzyszenie pomagało w doborze odpowiedniego personelu dla nowopowstałych restauracji. Właściciele restauracji chętnie korzystali z opinii wydawanych przez Stowarzyszenie. Nie tylko restauracje były zainteresowane współpracą ze Stowarzyszeniem. Bogate rodziny, które prowadziły ożywione życie towarzyskie zabiegały o referencje dla służby i personelu kuchennego.

Opinia, którą uzyskiwali w Stowarzyszeniu uzupełniana wiedzą przekazywaną sobie wzajemnie przez pracodawców pozwalała zatrudniać dobrych i rzetelnych fachowców. Wiedza ta w znacznym stopniu przyczyniała się nie tylko do stałego podnoszenia standardu i jakości oferowanych usług gastronomicznych, ale również poszerzała wiedzę i sztukę kulinarną ludzi pracujących w tym zawodzie.

Po wybuchu II Wojny Światowej w 1939 roku postanowiono zawiesić działalność Stowarzyszenia, a sam sztandar ukryto. Przypuszcza się, że był ukryty i przechowywany w którymś z krakowskich kościołów. Po wojnie z różnych względów nie reaktywowano działalności Stowarzyszenia. Podnoszenie tematu wznowienia działalności było ograniczane i blokowane przez ówczesne władze.

Powstawały za to różne inne organizacje takie jak związki zawodowe, cechy czeladnicze itp., które jednak nie były wstanie utrzymać wysokiej rangi tego zawodu. Wraz z upływem lat skutecznie sprowadzono zawód mistrza sztuki kulinarnej do rangi „garkotłuka". Dopiero w 1991 roku grupa zapaleńców odnalazła sztandar Stowarzyszenia i na spotkaniu w krakowskiej restauracji Wierzynek założyła grupę inicjatywną, która postanowiła reaktywować działalność Stowarzyszenia.

Oględziny sztandaru wykazały w jak bardzo złym stanie został on zachowany. Postanowiono, że musi on być poddany renowacji. W 1993 roku zobowiązano Zarząd Związku Zawodowego Kucharzy i Kelnerów do rozpropagowania idei renowacji sztandaru, przeprowadzenia zbiórki pieniędzy na ten cel oraz znalezienie wykonawcy. W tym celu wystosowano pismo do wszystkich restauracji i hoteli z informacją o odnalezieniu sztandaru, jego aktualnym stanie i potrzebie jego renowacji.

W wyniku przeprowadzonej zbiórki uzyskano kwotę 14.000.000,-(czternastu milionów starych złotych). Renowację zlecono Spółdzielni PRL im. St. Wyspiańskiego, która ją pomyślnie przeprowadziła. Koszt renowacji wyniósł 12.500.000,- (dwanaście milionów pięćset tysięcy starych złotych), który został całkowicie pokryty ze zbiórki.

Pozostałe pieniądze przeznaczono na wykonanie stojaka do sztandaru. Odnowiony sztandar został 29.10.1995 roku uroczyście poświęcony, w kościele św. Stanisława Kostki. Postanowiono, że sztandar powinien brać czynny udział w różnego rodzaju uroczystościach Państwowych, Kościelnych i Stowarzyszenia. W tym celu została wytypowana asysta honorowa w składzie: Zbigniew Kurleto, Edward Nykiel, Piotr Skowronek.

W 1997 roku w krakowskiej restauracji „ Wierzynek” spotkali się szefowie kuchni i cukierni. Byli to członkowie założyciele, którzy powołali Stowarzyszenie Polskich Kucharzy i Cukierników Region Małopolska. Pragnęli oni kontynuować chlubne tradycje przedwojennego stowarzyszenia, mając nadzieje być godnymi spadkobiercami.

Skład tej grupy to:

• Zbigniew Sekuła - szef kuchni restauracji ”Wierzynek”
• Zbigniew Kurleto - szef kuchni hotelu „Grand”
• Andrzej Pałka - szef kuchni restauracji „Dom Turysty”
• Marek Smuk - szef kuchni restauracji „Twardowska”
• Ryszard Korski - szef kuchni restauracji „Hawełka”

Główne cele stowarzyszenia :
- szeroko rozumiana promocja sztuki kulinarnej i popieranie nowych trendów w gastronomii
- integracja środowiska kucharzy i cukierników
- popieranie rozwoju kuchni regionalnych
- współtworzenie nowego modelu kształcenia młodych kucharzy

1998r.
- pierwsze pokazy kulinarne w szkołach gastronomicznych
- udział w Forum Światowej Organizacji Turystyki „WTO”
- pierwsze wybory do zarządu regionu hotel „Cracovia”
- udział w targach gastronomicznych Tour-Gastro Warszawa i Horeca Kraków

1999r
- udział w wyborach zarządu głównego Poznań
- współorganizacja I Małopolskiego Konkursu „Młodego Kucharza” Nowa Huta „Potrawy galicyjskie”
- hotel „ Forum” Kolekcja Kulinarna
- nadanie honorowego członkostwa Jego Świątobliwości Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II (udział w historycznej mszy św. na błoniach grupy ok. 200 kucharzy z całej Polski. Historycznej ponieważ Papież z przyczyn zdrowotnych nie pojawił się na mszy). Podczas tego spotkania w procesji z darami przekazano honorową bluzę kucharską Janowi Pawłowi II
- projekt Kodeksu Etyki Kucharzy i Cukierników Rzeczpospolitej Polskiej

2000 r.
- współudział w organizacji „ Sielawy Blues” Stare Jabłonki hotel „Anders”

2004r.
- udział w pogrzebie Tadeusza Matysiaka w Warszawie

2005r
- udział ok. 100 członków naszej organizacji we mszy św. za duszę świętej pamięci Papieża Jana Pawła II na krakowskich błoniach.

Coroczny udział pocztu sztandarowego w procesji Bożego Ciała z Katedry na Wawelu na Rynek Główny. Tradycyjna msza św. w intencji kucharzy, cukierników, kelnerów i innych pokrewnych zawodów odbywająca się w trzecią niedzielę września w kościele pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (kościół Mariacki). Coroczny udział w mszy św. na dziedzińcu zamkowym w Niepołomicach podczas Dni Niepołomic.

W związku z przypadającym 100-leciem sztandaru Zarząd Stowarzyszenia Polskich Kucharzy i Cukierników oddział Małopolska ogłasza rok 2007 rokiem jubileuszowym. Główne uroczystości odbędą się w dniu 15.04 w Krakowie.

Zigniew Kurleto – prezes SPKiC Region Małopolska